Spotkanie czasów

ZBIEG CZASÓW

UWAGA  

Datowanie zjawisk astronomicznych, czy dziejowych jest utrudnione ze względu na brak dostępu do ścisłych danych tak kalendarzowych jak i astronomicznych. Wiele reform kalendarzowych przeprowadzonych w ciągu ostatnich 2 000 lat wprowadzono celowo, aby utrudnić ścisłe datowanie.

RUCH PRZESUWANIA SIĘ PUNKTÓW RÓWNONOCY PO  RÓWNIKU NIEBIESKIM

Podstawowa zasada tego ruchu to wędrówka punktów równonocy po równiku niebieskim w tempie 2012,5 lat przez jeden znak zodiaku, czyli 30 stopni tegoż równika. Jest to jedna z miar czasu nazywana milenijną rachubą czasu. Ruch ten przebiega w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, stąd jest mowa (u Kopernika) o cofaniu się punktów równonocy. Pełen obieg 360 stopni punkty równonocy pokonują w ciągu 24 150 lat, przy czym odcinek 30 stopni pokonują w ciągu 2012,5 roku.

   Astronomicznie w celu obrazowego przedstawienia tego zjawiska zastosowano jako punkty kardynalne – zasadnicze, oznaczone przez cztery gwiazdy znajdujące się na równiku niebieskim. Gwiazdy te położone są w jednakowych odległościach kątowych od siebie: Antares z gwiazdozbioru Skorpiona (dawniej Orła), Fomalhaut gw. Wodnika, Aldebaran gw. Byka, oraz Regulus gw. Lwa.

Według dostępnych mi tablic astronomicznych gwiazdy te położone są obecnie:

Aldebaran alfa gwiazdozbioru Byka, położenie 8 stopni 45’ 2’’ Bliźniąt

Antares alfa gwiazdozbioru Skorpiona, położenie 8 stopni 43’ 59” Strzelca

Fomalhaut alfa Ryby Południowej; tradycyjnie alfa w gwiazdozbiorze Wodnika, położenie 2 stopnie 44’ 47” Ryba Południowa.

Regulus alfa gwiazdozbioru Lwa, położenie 28 stopni 52’ 19” Lwa., według najnowszych danych znajduje się w gw. Panny na 00 stopni 03’ kątowe.

 Gwiazdy Królewskie

Gwiazdy Królewskie oraz zodiak ułożony wspak ze Skorpionem jako Asklepiosem – Wężownikiem

Ilustracja powyżej  jest przedstawieniem części Sił Natury rządzących otaczającym nas światem i Wszechświatem. Przedstawieni są na nim strażnicy Niebios w postaci gwiazd: Antares, Fomalhaut, Aldebaran, oraz Regulus. Rysunek przedstawia również położenie punktów równonocy w roku 4025 p.n.e, są to punkty przecięcia się Orbity Ziemi z Równikiem Niebieskim. Wtedy patronami tych punktów były dwie gwiazdy. Pierwsza –  Antares (Serce Orła) punktu równonocy jesiennej, nazwanym punktem Wagi. Drugą gwiazdą  patronem równonocy wiosennej był Aldebaran (Serce Byka). Jako że punkty równonocy poruszają się ruchem wstecznym, był to czas kiedy Ziemianie weszli w Erę Orlena (Skorpiona) i Byka. Nachylenie orbity o 23,4 stopnia powoduje, że gwiazdy znajdujące się na Równiku Niebieskim Strażnicy Nieba Regulus i Fomalhaut są nieaktywne, ponieważ znajdując się na Równiku Niebieskim rozmijają się z orbitą Ziemi.

W tym czasie doszło do podobnego zjawiska, kiedy to Ziemia wraz ze Słońcem znalazła się w jednej linii z dwoma Strażnikami Niebios o nazwach Antares i Aldebaran.

Relacje historyczne jakie dotarły do naszych czasów z przed 6000 lat, mówią o różnych zdarzeniach apokaliptycznych którym możemy dać wiarę lub nie.

W trakcie przesuwania się punktów równonocy po równiku niebieskim, punkty te przeszły odpowiednio przez trzy pola równika niebieskiego, każdy liczący po 30 stopni, co odpowiada jednemu ze znaków zwierzyńca niebieskiego. Tym sposobem wyznaczyły trzy ery trwające po 2012,5 roku, zaś w sumie 6037,5 roku. I tak przeszliśmy ery: dla jednego punktu Byka , Barana, i Ryb natomiast dla drugiego punktu: Skorpiona , Wagi i Panny.

Ery, bądź epoki w jakich żyjemy mają przede wszystkim wpływ na zachowania społeczne, działanie, jak i zaniechanie – kulturowe, cywilizacyjne, czy religijne, jak też na zachowania jednostki, jej cele i wartości etyczne, estetyczne, czy poznawcze jak i duchowe czy materialne.

Ilustracja powyżej przedstawia położenie orbity ziemskiej, a tym samym punktów równonocy w czasach obecnych. Strażnicy Nieba w postaci gwiazd Regulus i Fomalhahaut weszły w strefę aktywności, ponieważ znalazły się dokładnie w obu punktach równonocy.  Silne działanie jest podyktowane ich położeniem na Równiku Niebieskim.

Ten czas ścisłej koniunkcji Ziemi, Słońca oraz gwiazd Regulus – Serce Lwa oraz Fomalhaut – Serce Człowieka – Wodnika jest momentem wejścia w erę Wodnika. Jest to czas kiedy punkt równonocy jesiennej (Punkt Wagi ) przechodzi z gwiazdozbioru Panny do gwiazdozbioru Lwa, natomiast punkt równonocy wiosennej (Punkt Barana ) przechodzi ze znaku Ryb do znaku Wodnika. Owe Punkty w tym czasie pokrywają się również z gwiazdami Strażnikami Niebios.

Ruch przesuwania się punktów równonocy po równiku niebieskim trwa 24 150 lat. Tę wielkość czasową jeżeli podzielimy przez 12 odcinków 30 stopniowych otrzymamy 2012,5 roku. Jest to czas jednej z er wyznaczanych przez ten ruch, obecnie po erze Ryb wkraczamy w erę Wodnika. Dotyczy to punktu równonocy wiosennej, czemu patronuje gwiazda Fomalhaut.  Natomiast opierając się o punkt równonocy jesiennej wkraczamy w erę Lwa, któremu patronuje gwiazda Regulus.

PRECESJA OSI ZIEMSKIEJ I JEJ OBRAZ ASTRONOMICZNY

Następnym zjawiskiem astronomicznym jakie zamierzamy poddać dogłębnej analizie jest precesja osi ziemskiej, którego pełen czas trwania wynosi 28 980 lat. Podajemy to Milutin Milankowicz, twórca kalendarza ruchu precesyjnego, w którym przesunięcie czasowe (błąd) wynosi 2 sekundy na tysiąclecie. Ruch precesji osi ziemskiej również w postaci matematycznej został zapisany w Tablicach Rezjańskich, znany był w starożytnych cywilizacjach Egiptu, Mezopotamii czy Sumeru. Nauka współczesna podaje, że jego twórcą był Hipparchos z Nickei, czyli dzisiejszego Istambułu i odkrycia tego dokonał w 130 roku przed n. e. Ruch, w  którym orbita Ziemi przesuwa się o 1 stopień w ciągu 80 lat, niemożliwy jest do wychwycenia w ciągu życia jednego człowieka. Oczywiście ruch ten jest jeszcze jedną rachubą czasu.

Zdefiniowanie tego bardzo złożonego zjawiska astronomicznego w kilku zdaniach nie służy pogłębianiu wiedzy, a pogłębianiu niewiedzy, tak czyni to niestety współczesna nauka. Dogłębne poznanie zjawiska oraz jego szerokich skutków w wielu dziedzinach zmusza do postępowania bardzo małymi krokami. W rozwikłaniu zagadnienia posłużymy się ikonografią przedstawiającą wielowymiarowe zjawisko astronomiczne na różnych płaszczyznach oraz jego konsekwencje w wielu aspektach życia jako zjawiska przyrodniczego.

Ruch precesji osi ziemskiej podobnie jak ruch obiegowy i ruch przesuwania się punktów równonocy odbywają się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, ruchy te możemy nazwać ruchami wstecznymi.

Przesuwanie przedłużenia osi ziemskiej po firmamencie Niebios odbywa się bardzo wolno. Ruch postępowy osi ziemskiej  1 stopień pokonuje w ciągu 80,5 roku, natomiast zmiana odchylenia Ziemi od Słońca o jeden stopień dokonuje się w ciągu 630 lat. Przebiegające tak wolno ruchy powodują bardzo powolne zmiany środowiskowe, które są niemożliwe do zaobserwowania w ciągu jednego życia ludzkiego. Wynika z tego, że ustaleniu prawideł tego ruchu poświęcono wiele lat, co najmniej 30 000, tak więc należy poważnie zastanowić się na czasem życia rozumnego człowieka na Ziemi.

Pewnego smaku zastanawiania się nad obecnością człowieka rozumnego na Ziemi dopełnia fakt, że ruch precesji osi Marsa trwa 193 000 lat, obecnie oś ta wskazuje na gwiazdę Deneb – Przewodnik z gwiazdozbioru Łabędzia. Fakt istnienia takiego ruchu, jak i czas jego trwania znany był w starożytności, zaś nauka obecna potwierdziła jego istnienie dopiero w XX wieku.  O stopniu trudności obliczenia tego ruchu w przypadku Marsa należy zauważyć, że jego oś po firmamencie niebieskim przesuwa się z prędkością 1 stopnia w ciągu 535,11 lat, bo 193 000 podzielić na 360  daje 535,11 lat.

SKMBT_C25014092207000.jpg

Gwiazd ruchu precesyjnego kierunku północnego jest 14 i każda z nich posiada swoją indywidualną nazwę. Te nazwy to Polaris co tłumaczy się jako Polak lub Pollach, Pasterz, Oaza czyli Schronienie, Prawica Boża, Stado, Przewodnik, Jasna Góra, Wega czyli Gryf, Szlachetność, Smok, Mądrość Boża, Sędzia Niebios, Cielak i Gwiazda. Nazwy gwiazd podane są po tłumaczeniu na język polski, w dalszej części czytelnik odnajdzie nazwy gwiazd używane powszechnie.

Obecnie od 44 roku przed naszą erą patronat kierunku północnego sprawuje gwiazda Polaris czyli Polak,  rok 44  p.n.e. dla przedstawianej rachuby czasu to rok zerowy.

Gwiazdy i treść psalmu

R A C H U B A   C Z A S U  R U C H U   P R E C E S Y J N E G O

  1. Polaris          44 pne    3150    dwa i pół czasu   Polak                       
  2. Alrai           3150          5670    dwa czasy            Pasterz                          
  3. Alwahet       5670        7560     jeden i pół czasu  Oaza                         
  4. Alderamin  7560   10080   dwa czasy   Prawica Boża                              
  5. Agimim     10080       10710    pół czasu              Stado               
  6. Deneb         10710         13230    dwa czasy          Przewodnik 
  7. Rock           13230         15120    jeden i pół czasu   Jasna Góra
  8. Wega          15120         17640    dwa czasy               Gryf-Sęp
  9. Fudail        17640        18900    jeden czas          Szlachetność
  10. Rastaban   18900       19530    pół czasu                 Smok
  11. Sophian     19530       22050    dwa czasy            Mądrość Boża
  12. Thuban     22050    25200    dwa i pół czasu     Sędzia Niebios
  13. Pherkhad       25200    25830    pół czasu                  Cielak
  14. Kochab          25830        28980    dwa i pół czasu     Gwiazda

                                 PSALM 23 (22)

Treść Psalmu 23 (22) według położenia gwiazd kierunku północnego winna brzmieć.

Bóg Pollach-Polak                               Polaris

Pasterzem moim                                 Pasterz

Daje mi schronienie                            Oaza

Prawica Boża                                        Prawica Boża

Stado moje wiedzie                             Stado

Przewodnik prowadzi mnie na          Przewodnik

Jasną Górę                                             Jasna Góra                         

Gryf-Sęp                                                 Wega

Szlachetny pokona                               Szlachetność

Smoka                                                    Smok

Mądrością Bożą                                   Mądrość Boża

Sędzia  Niebios                                     Sędzia Niebios

Mnie pokornego sługę                        Cielak

Osadzi w Niebiosach Gwiaździstych    Gwiazda

Nazywanie Boga  Pollachem – Pol- Lachem wywodzi się z tradycji Sumeryjskiej, gdzie w traktacie Enuma Elisz występuje para młodych Bogów o imionach Lachma i Lachamu, będących jednością. Zachowało się to w tradycji islamskiej, gdzie ów Bóg występuje po nazwą jednoosobową Allach. Egzegeza islamska wyjaśniając to pojęcie stanowi, że Al  to wszechświat, uniwersum natomiast Lach, to Bóg Najwyższy zarządzający tą przestrzenią.

Nazwę Lach w przeróżnych formach modyfikacji lingwistycznej można spotkać we wszystkich zakątkach świata po dziś dzień np: Lach, Lac, Lak, Lat, Lag, Lah, Lech, Leh, Lek, Lec, Lich, Lik, Są tworzone zgodnie z zasadami oboczności, czy też przechodzenia z głosek dźwięcznych na bezdźwięczne. Wiele nazw utworzono od tego wyrazu czytanego wspak np.: Chal, Cal, Kal, Tal, Gal, Hal, Hel, Chel, (Shel), Kel, Cel, Chil, Kil, co można tworzyć na wiele sposobów.

Często te różne odmiany morfemu Lach stanowią przedrostki, wrostki, przyrostki imion przeróżnych Bóstw i Bogów we wszystkich znanych religiach. Największa świątynia na ziemiach polskich została wybudowana na miejscu Świątyni Lechickiego Boga o nazwie Lich, Lach, Lech, Leh,  w Licheniu Starym.

Hevenu Shalom Alechem pieśń oddająca cześć Sławiańskiemu Bogu Lechowi, gdzie Hevenu (od tego Hawanna) jest rytuałem wykonywanym przed założeniem miasta, państwa czy zagrody. Shalom (tłumaczone jako pokój) jest powitaniem, czyli Czołem jako, że znacznie trudniej jest wymówić „CZOŁEM”  więc mówią SZOLEM.  Natomiast pojęcie AL-LECHEM jest wskazaniem na najstarszego Boga Sławian STAREGO LECHA,  Boga Wszechświata, czyli podobnie jak z AL- LACHEM.

Dla obserwatora znajdującego się na Ziemi oś ziemska kreśląc koło wielkie ruchu precesyjnego ciągle porusza się ruchem postępowym przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, czyli ruchem wstecznym. Dla obserwatora znajdującego się po za Ziemią ruch precesji osi  ziemskiej odbywa się raz od strony lewej do prawej przez 14 490 lat i od strony prawej do lewej przez następne 14 490 lat i stąd pochodzi sposób pisania głagolicą.

 PODSUMOWANIE

Zapisany w tytule zbieg czasów jest zjawiskiem astronomicznym wynikającym z nałożenia się obu opisanych powyżej ruchów, a mianowicie:

Ruch przesuwania się punktów równonocy trwa 24 150 lat, natomiast ruch precesji osi ziemskiej trwa 28980 lat i teraz:

24 150 lat x 12 to się równa 289 800 lat

a

Ruch precesji osi ziemskiej trwa 28 980 lat i teraz:

28 980 lat x 10 to się równa 289 800 lat

Z tego wyliczenia wynika, że 12 cykli ruchu przesuwania się punktów równonocy pokrywa się z 10 cyklami ruchu precesji osi ziemskiej. W ów czas mamy do czynienia ze zbiegiem czasów, co możemy nazwać swego rodzaju resetem.

a

Dodatkowo w chwili obecnej mamy do czynienia z kometą Atlas, po Sławiańsku nazywana  ATLANTEM, której cykl orbitalny 6025 lat jest bardzo zbliżony do jednej czwartej cyklu przesuwania się punktów równonocy po równiku niebieskim, który wynosi 6037,5 roku. Przy czym należy zauważyć, że kometa  ATLAND na swej drodze przebiega przez jedną z Gwiazd Królewskich, czyli Aldebarana.

W sumie są to trzy bardzo znaczące zjawiska astronomiczne o bardzo wielkim zasięgu czasowym, co jest zapewne bardzo ważne dla ludzkości.

Na  temat komety ATLAND jest osobny artykuł na stronie  WWW Kryształowe Światy pl.

23.04.2020  Treb-nicea              Tadeusz Pruss Mroziński

https://pomagam.pl/glagolica

link do strony na, której prowadzona jest zbiórka na wydanie książki „ Ikony Bukw Głagolicowych” autorstwa Tadeusz Pruss Mrozińskiego.